Zzzzzz....wembroek

Het valt niet mee om regelmatig te bloggen als de plicht voortdurend roept, vrijwel 24/7. Daarom was het ook zo aangenaam dat Hanneke en ik voor het eerst twee dagen achter elkaar vrij konden nemen. Er waren weinig gasten, zodat Hans en Gita, respectievelijk mijn schoonvader en mijn stiefschoonmoeder, het makkelijk samen af konden. Hard werken is leuk, maar afstand nemen en de boel de boel laten ronduit hilarisch (in verhouding tot leuk). Daarom besloten we er met de heilige koe op uit te trekken.

Ik las ooit over de schoonheid van Rothenburg ob der Tauber aan de Romantische Strasse, maar daar werd gezien de beperkte tijd en afstand van afgezien. Some other time. We vertrokken richting Winterberg, het Sodom en Gomora van Sauerland. De oplettende lezertjes zullen weten dat de reis gedrieën werd aanvaard: Hanneke, onze 11 weken oude Labrador Noortje en uw scribent. Opvallend was wederom het overweldigende aantal als luciferhoutjes geknapte bomen onderweg als gevolg van de orkaan Kyril in januari. Winterberg deed zijn naam geen eer aan, alhoewel er ruim boven nul graden wel werd geskied op door sneeuwkanonnen bespoten pistes. Ik kan er kritisch gekrakeel op loslaten, maar als ik zeg dat het er niet uitzag moet dat maar volstaan. We nuttigden ontbijt bij MacDonald's om ter plekke in stijl te consumeren. Na deze moreel verderfelijke handeling besloten de drie oostwaarts te trekken. Noortje was onderweg nog vermakelijk tijdens haar eerste confrontatie met zwarte zwanen tijdens een pitsstop bij een vijver.

Na lommerrijke omzwervingen landden we in Kassel, een indrukwekkende stad met vele culturele erfgoederen. Dankzij VVV-informatie werd gekozen voor een aan het prachtig aangelegde park Willemshöhe grenzend vier-sterrenhotel met sauna en zwembad. Eerst per (gratis) tram naar het centrum en daar eigenlijk alleen maar natgeregend. Noortje was op de terugweg een bibberend hoopje nat-zwarte wol die met veel liefde warm werd gehouden op mijn schoot. Bij een pizzeria genoten van Italiaanse deegwaren totdat rokende ouders met jengelende kinderen de vakantieroes doorbraken. Tijdens een verkwikkende saunagang heerlijk in slaap gevallen met mijn hoofd op wat ik dacht dat mijn zwembroek was (in een sauna ontdoe je je van textiel dat je even daarvoor nodig had in het zwembad). De rechtmatige eigenaar haalde me ruw uit mijn droom en zei dat zijn zwembroek geen hoofdkussen was. Zoiets ontken je doorgaans niet, waarop ik hem slaperig en me afvragend waar mijn zwembroek gebleven was zijn eigendom teruggaf. Het kan verkeren.

Na een goede nacht, een zeer smakelijk en uitgebreid ontbijtbuffet werd een prachtige wandeling gemaakt in het naastgelegen park. In Brilon kochten we traditiegetrouw cadeautjes voor het achterblijvende werkende koppel. In Nass sloten we de dag en de dagen vrij af met opnieuw een bezoek aan de sauna. Dit keer een saunacomplex waar textiel in het geheel niet in beeld was. Je zou immers op een verkeerde zwembroek in slaap kunnen vallen. Volgende keer een memorabel saunaverhaal met mijn zus in de buurt van Zwolle.